آموزش فلوت / کلارینت / پن فلوت
فلوت کلیددار (که با نامهای فلوت بوهم، فلوت مدرن یا فلوت کنسرتی نیز شناخته میشود) یک ساز بادی است که برای تولید نتهای موسیقی مختلف، علاوه بر سوراخهای اصلی، دارای مجموعهای از کلیدهای فلزی در طول بدنه خود است [1، 3]. این کلیدها با فشردن توسط انگشتان نوازنده، سوراخهای داخلی را میپوشانند و به این ترتیب امکان دسترسی به گستره وسیعتری از نتها و اجرای ملودیهای پیچیدهتر را فراهم میکنند [3، 4]. این ساز که اغلب از فلزاتی مانند نقره ساخته میشود، صدای پرحجمتر و امکان کنترل دقیقتری نسبت به فلوتهای ریکوردر دارد و در ارکسترها، موسیقی کلاسیک، جاز و سایر سبکها به کار میرود [1، 3، 4].
ویژگیهای کلیدی فلوت کلیددار:
-
سیستم کلیدها:
وجود کلیدهای فلزی متعدد، امکان نواختن سریعتر و اجرای نتهای پیچیده را فراهم میکند [1، 4].
-
جنس بدنه:
معمولاً از فلزاتی مانند نقره ساخته میشود، هرچند انواع ارزانتر آن با روکش نقره نیز موجود است.
-
صدا و گستره صوتی:
صدایی پرحجمتر و متمرکزتر با دامنه وسیعتری نسبت به فلوتهای سادهتر دارد [2، 4، 8].
-
کاربرد گسترده:
به دلیل قابلیتهای اجرایی بالا، به طور گسترده در ارکسترهای کلاسیک، موسیقی جاز، و سبکهای معاصر استفاده میشود [2، 4].
-
استاندارد بودن:
طراحی فلوت کلیددار به استاندارد اصلی فلوت در بسیاری از تنظیمات موسیقی کلاسیک غربی تبدیل شده است.
کلارینت یک ساز بادی چوبی است که با استفاده از یک زبانه (قمیش) و دمیدن هوا در آن صدا تولید میکند. این ساز دارای یک لوله استوانهای با سوراخها و کلیدهایی است که با فشار دادن آنها، نتهای مختلف تولید میشوند. کلارینت در انواع مختلفی وجود دارد، اما رایجترین آنها در کوکهای سی بمل و لا هستند
«لاکوتا» به ساز چوبی بومی آمریکا اشاره دارد که به فلوت لاکوتا یا فلوت سرخپوستی نیز معروف است و ریشه در فرهنگ قبایل بومی آمریکا، به ویژه قبیله لاکوتا، دارد. این فلوتها که با نامهایی چون فلوت عشق، فلوت مدیتیشن و کایووا فلوت نیز شناخته میشوند، نمادی از روح و تاریخ این قبایل هستند و در کوکهای مختلفی مانند دو، می، سل، لا و سی ساخته و نواخته میشوند.