مشخصات دوره
آموزش تار / سه تار
تار یک ساز زهی مضرابی و از سازهای اصیل موسیقی ایرانی است که از دو کاسه به هم چسبیده شبیه دل، دسته و شش سیم تشکیل شده و با مضراب نواخته می‌شود . این ساز در موسیقی سنتی ایران و کشورهای همسایه مانند تاجیکستان، ارمنستان، آذربایجان و گرجستان رواج دارد
اجزای ساز تار
-
دو قسمت توخالی و گلابی‌شکل که از چوب ساخته شده و یک طرف آن‌ها باز است
-
پوست:
پوست نازکی از چهارپایان که روی دهانه باز کاسه قرار می‌گیرد
-
دسته:
قسمت طولانی ساز که از چوب سخت مانند گردو یا توت ساخته شده و دارای دستان (پرده‌های فرضی) است
-
سیم‌گیر:
قسمتی در انتهای دسته که سیم‌ها به آن متصل می‌شوند.
-
خرک:
قطعه‌ای استخوان یا چوب که روی پوست کاسه قرار می‌گیرد و سیم‌ها از روی شیارهای آن عبور می‌کنند.
-
گوشی‌ها:
پیچ‌هایی در انتهای دسته که سیم‌ها دور آن‌ها پیچیده و کوک می‌شوند.
-
مضراب:
وسیله‌ای که با آن به سیم‌ها ضربه می‌زنند تا صدا تولید شود.
تاریخچه و تکامل
- قدمت ساز تار به دوران فارابی (قرن ۱۲ میلادی) بازمی‌گردد.
- در گذشته، تار پنج سیم داشت و به همین دلیل به آن «پنج‌تار» هم می‌گفتند.
- غلامحسین درویش، معروف به «درویش‌خان»، در اواخر دوران قاجار، سیم ششم را به تار اضافه کرد که به یک استاندارد تبدیل شد و به وسیله آن امکان اجرای رنگ‌ها و چهار مضراب‌های پیچیده‌تر فراهم شد.
کاربردها
- ساز تار نقش مهمی در موسیقی سنتی ایرانی و نواحی اطراف آن ایفا می‌کند
- صدای دلنشین و ظریفی دارد و در سبک‌های مختلف موسیقی ایرانی کاربرد دارد