آموزش سنتور
سنتور یک ساز زهی زخمهای ایرانی است که با ضربه زدن مضراب به سیمها صدا تولید میکند. این ساز ذوزنقهای شکل دارای دو ردیف خرک است که سیمها روی آنها قرار میگیرند. سنتور از جمله سازهای اصیل موسیقی ایرانی است که در تکنوازی و همنوازی کاربرد دارد و محدوده صدایی گستردهای را پوشش میدهد.
اجزای اصلی سنتور:
-
گوشی:
پیچهایی که سیمها به آنها متصل میشوند و برای کوک کردن ساز استفاده میشوند.
-
سیم گیر:
قطعاتی که در انتهای دیگر سیمها قرار دارند و به بدنه متصل میشوند.
-
مضراب:
وسیلهای چوبی که با آن به سیمها ضربه زده میشود و صدا تولید میکند.
-
جعبه صوتی:
بدنه اصلی سنتور که از چوب ساخته شده و به شکل ذوزنقه است.
-
خرک:
پایههای چوبی که سیمها روی آنها قرار میگیرند و صدا را به صفحه سنتور منتقل میکنند.
نحوه نواختن:
سنتور با دو مضراب چوبی نواخته میشود که در انتهای آنها نمد یا پارچه پوشانده شده است. نوازنده با ضربه زدن مضراب به سیمها، صداهای مختلفی را تولید میکند.
انواع سنتور:
-
رایجترین نوع سنتور که دارای 72 سیم و 9 خرک در هر ردیف است.
-
نوع دیگری از سنتور که معمولاً توسط نوازندگان حرفهای استفاده میشود.
تاریخچه:
سنتور از جمله سازهای قدیمی موسیقی ایرانی است که قدمت آن به دوران باستان باز میگردد. این ساز در طول تاریخ تکامل یافته و به شکل امروزی خود درآمده است